Peters

Na het verlies van onze peter Bart Van den Bossche, bleef er een leeg plaatsje in ons hart én onze vzw over. 

Als goede vriend van Bart, nam Marijn De Valck graag de taak als peter op zich. 

Marijn, beter bekend als ‘meneer Boma’, werd laaiend enthousiast onthaald door onze abajaa!-ers. 

Al een aantal jaar komt Marijn nu langs op kamp. Hij slaat een babbeltje met iedereen, brengt steevast zijn gitaar mee en zingt samen met ons tal van liedjes. Zo bouwden we al enkele keren samen een feestje op klassiekers uit F.C. De Kampioenen. 

VZW abajaa! verliest haar peter... 

Het is al ettelijke jaren geleden dat Bart voor het eerst langs kwam om zijn liedjes te zingen voor onze deelnemers met een verstandelijke beperking. Een onvergetelijk moment van warmte en sfeer. Het klikte zo goed dat Bart 3 jaar later onmiddellijk "abajaa!" zei op onze vraag of hij peter wou worden van onze vzw abajaa! 

'Ga met me mee' werd ons lijflied. Zowat elk jaar kwam Bart op bezoek op het zomerkamp, mét gitaar, gulle lach én telkens weer: "als je een liedje schrijft dan leg je daar het gevoel van dat moment in en het fijne is dat je elke keer als je dat liedje zingt dat gevoel weer een beetje beleeft." Ook als we iets te vieren hadden, was Bart er steeds bij en als dat al eens niet live lukte, dan deden we het via speciale langeafstandssatellietverbinding.

En dan was er elk jaar het kampliedje dat Bart kwam inzingen. Elke keer was dat weer een jolige avond bij ons thuis in Lovendegem, met discussies over verkeerde klemtonen, rock-versies, extra achtergrondkoortjes, nog eens een take. Ik zal me vooral ook de steeds weer lang uitlopende filosofische gesprekken bij het huisbereid dinertje achteraf herinneren: "Toch nog 1 glaasje wijn, en dan moet ik echt doorgaan."

Bart was nog veel meer dan een zanger en presentator. Weinigen weten hoe groot het hart van Bart was voor onze abajaa!-gasten. Bart was bij ons altijd zijn toegankelijke en aaibare zelf, hij was 'ene van ons' geworden. Dat grote hart heeft het nu begeven. "Soms droom ik dat jij er niet meer zal zijn...", het zal vanaf nu altijd een beetje anders klinken.

Bart, bedankt voor alle momenten, ge blijft 'ene van ons'.

Gino (mede-oprichter abajaa!)

Bart zei dit over abajaa!:

"Die mensen zijn allemaal jonge mensen, zelfs met jonge kinderen, die elke maand hun vrije tijd opofferen om belangeloos voor gehandicapten een heerlijke dag te verzorgen. Ze doen uitstapjes en organiseren speldagen etc... Elk jaar gaan ze een week op kamp en dat is voor die kinderen iets waar ze een heel jaar naar uitkijken. Ook voor de ouders is het heerlijk dat ze eens af en toe een dagje zonder de zorgen voor hun kind zitten. Zij organiseerden ooit een optreden van mij als kampverrassing. Toen ik die warmte en pretentieloze inzet voelde kon ik niet anders dan "ja" antwoorden om het peterschap te aanvaarden. Zij beseffen ook dat ik niet het hele jaar voor hen ter beschikking ben en misbruiken dat dan ook niet. Ik kom elk jaar een middag naar hun kamp en probeer er bij te zijn als ze een feest hebben. Dan presenteer ik of zing een paar liedjes. Ook bij eventuele sponsoring probeer ik wat te helpen. Het voelt voor mij heel goed en het blijft kleinschalig."